Ruveyda'm Şiiri - Yunus Yılmaz 5

Adını sayıklarım, her ramağın dansında,
Sensiz mevsim güz oldu, bahar sendin Ruveyda’m.
Yelkensiz kayıklarım, denizler ortasında!
Kuma döndü toz oldu, rüzgar sendin Ruveyda’m.

Özlenen diyar gibi, ıraktın taa içimde,
Tertemiz sevda yatar, sadakatlik suçumda.
Erimek bir kar gibi, alevlerin içinde!
Yüreğime az oldu, BENDE BENDİN Ruveyda’m.

Nidasına aşığın, kulakverdin de geldin,
Yokluğunda canveren, benliğime canverdin!.
İnan güllerin kızı, dilediğim bir sendin!
Seherlere yaz oldu,, güneş sendin Ruveyda’m.

Harc eylendim eşk gibi, didelerin yurdunda,
Dermansız kaldı serim, Ruveyda’mım uğrunda.
Bin canım olsa feda, bin can senin yolunda!
Hasretim dinmez oldu, vuslat sendin Ruveyda’m.

Bir kraç toprak gibi, kavruldu bağrım sinem!
Gözlerdeki kanları, takat yok nasıl silem!?
Kalmadı evim barkım, bir kenarına sinem!
Sen gelmedin söz oldu, inim sendin Ruveyda’m.

Zehrine garkolmuşum, şeref bal deyip içmek,
Sende aşkı bulmuşum, aşk sende serden geçmek.
Dikenlerin koynundan, gül gazelini seçmek!
Alevim sönmez oldu, od’um sendin Ruveyda’m.

Çığ kadar özlem yüküm, dağ gibi ağır gelir,
Bu tenim sensiz hüküm, gel diye çağır gelir.
Kadere boyun eğmek, asiye zehir gelir!
Sabretmek yetmezoldu, sebat sendin Ruveyda’m.

Ver elini Ruveyda’m, ver de dinsin bu özlem,
Gam yemem sittin sene, gam yemem artık ölsem.
Asırlardır arzumdu, gül çehreni bir görsem!
Yangınımın közünde, filizlendin Ruveyda’m.

(( ŞAİR ) ( SİMİN ))