Rumî Şiiri - Nimet Öner

‎Rumî’ye Mektup
‎
‎Ey aşkı söze sığdıramayan derviş
‎Sana bir sessizlikle geldim bugün
‎Çünkü kelimeler yetersiz kaldı
‎Ben susarken daha çok anladım seni
‎
‎Bir semâ gibi dönüyor içimde hüzün
‎Ve her dönüşümde biraz daha yok oluyorum
‎Senin hiçlik dediğin yer var ya
‎İşte ben tam orada
‎Kendimi sana bırakıyorum
‎
‎Aynaya bakarken
‎Gözlerimde gördüğüm yangın
‎Senin aşk yanmaktır dediğin yerde büyüyor
‎Ben, o yangının içinde
‎Ne yandım diyebildim
‎Ne kurtulmak istedim
‎
‎Ya Rumî
‎Ben senin sessiz cümlenim belki,
‎Ama içimde binlerce dizeyle ağlıyorum
‎Ne zaman gel dedin
‎Ben zaten yoldaydım
‎Gelemeyişim, bekleyişin başka biçimiydi
‎
‎Ey gönül çırası
‎İçimdeki geceyi seninle aydınlatıyorum
‎Ve bil ki
‎Bu mektup bitmez
‎Çünkü aşk
‎Sadece yazıldığında değil
‎Sana susulduğunda tamam olur
‎
‎
‎Azra Nimet Öner
‎