Ben bir ateşim, kızıl yalazlar saçan,
İlk çağlardan beri insanlığı yücelten,
Eski medeniyetlere ışık tutan,
Mağaraları aydınlatan bir meşale.
Evrenin dört kutsal elementinden biri,
Herakleitos’un sözlerinde can bulan ateş,
Toprak, su ve havayla bir bütün,
Metalleri eritip şekil veren bir güç.
Fakat ben hep yalnızdım,
Bir gölgem bile olmadı yanımda,
Benliğimi sarmaya hazır olan,
Hep eksik, kayıp bir parçam.
Öteki yarımı arıyorum asırlardır,
Bulamıyorum onu bir türlü,
Gölgemi bulduğum anda
Fırtınalar kopacak içimde.
Bir yağmur sonrası gibi
Yavaşça sönecek alevlerim,
Anlam bulacak varlığım,
Sonsuza dek,
huzur bulacak kadim ruhum...
Kayıt Tarihi : 14.12.2025 14:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!