Ruhun Bedenle Vedası – II Şiiri - Doğan ...

Bir son nefes değil bu,
Bir veda, bir uğurlama...
Kalplerin ağladığı yerde,
Ruh sessizce yol alır ufuklara.

Eller tutuşur, ama bırakır zamanla,
Gözlerde hüzün, ama umut saklı.
Çünkü beden giderken,
Ruh doğar yeniden, bambaşka bir dünyada.

Karanlık korkutmaz onu artık,
Işıkla sarılır her adımı.
Ve orada, bilinmezlikte,
Yeni hayatın kapısı açılır.

Sevdiklerinin dualarıyla,
Anıların sıcaklığıyla beslenir,
Ruhun veda ettiği bedende,
Hayat başka bir şekilde devam eder.