Ruhumun Ön Dişleriyle Isırdım Bugünü

Perşembe akşamına sığmayan:
Çay soğur, sen donarsın.
Tekli koltuklarda, ikili hisler:
Sakız gibi yapışır ağzımıza,
Olmasaydı da olurmuş’lar.
Perşembe bozulur, radyo gibi:
Bir frekansta ağlar kalp.
Bir diğerinde kahkaha atar,
Eski hatıralar.
Mum gibi değil, ampul gibi:
İçten değil de,
Duvara çarpıp geri dönen gibi.
Muhtemelen cuma, ama emin değilim.
Çünkü takvim seni saymıyor:
Duygularını karalıyor.