Ruhun Kara Kutusu Şiiri - Orhan Gülaçar

Duyguları değişmeden ayrılanlar ;
Kahırdan kaçamıyor !
Kahrolmak da bir bağlılık çünkü !
Dünyanın kaç bucak olduğunu
öğretiyor sana bu sonuçlanamayacak duygu !
Kahır bulutlarının içine boğuluyorsun
Adına körü körüne sevmek diyorlar ,
Elini tutamıyorsun,
Yüzünü göremiyorsun ,
Sesinin nefesini duyamıyorsun !
O nefesim ömrüm ,
Güneş yüzlüm dediğinin
Haberi bile olmuyor bunlardan...
O kendi hayatında yaşıyor ,
Kendi dünyasında dolaşıyor ,
Kendi heveslerinin peşinden koşuyor ,
Kısılıp kalıyorsun yaşadığını sandığın yerde...
Gözlerinden dökülüyor duyguların...
Ruhunun kara kutusu içine !
O nasıldır ne yapıyordur denilen
merak duygusu bitmeden o kahır bitmiyor .
.