Ruhumun Gölgesi Şiiri - Kadriye Danacı

Ruhumun gölgesi bedenime düştü.
Bir ucu ayakucumda,
Bir ucu Kafdağı’nda.
Kafdağı, yanı başımda.

Elim uzatsam, dokunsam,
Kokusunu solusam.
Kendimden kendime yol açsam,
Vuslatıma dünyada ulaşsam.

Bu bir serap olsa gerek.
Yaklaştıkça uzaklaşan,
Uzaklaştıkça yakınlaşan,
Zamanda yolculuk yapan.

Zümrüt-ü Anka'nın kanadında yolcu
Bir dondu, bir yandı.
Seyri âleme daldı
Kafdağı uzakta kaldı.

Yolcu mecnun, yokluğa teslim.
Ayna kırıldı sır kalktı
Gerçeğe teslim.
Ruhumun gölgesinde resmim.

27.03.2012