Ruhumun Değirmeni Şiiri - Ahmet Öztürk

her günü unutup yaşamak lazım
böyle olması daha masalsı
yıllar bir çuval dolusu böyle geçmedi mi
haydi bir yaprak tanesi
kırılmadan savrul bu gece
bak yıldızlar tozlarını serpiyor
sessizlik gelip tahtına kurulmuş
herşey hazır ve nazır
şimdi kazanan herşey
şiirim kayıp
ruhumun değirmeni artık dönmüyor
ne gözyaşlarımı taşıyor
ne de yüreğimdeki kalıpları öğütüyor
heder oluyorum ey kader
yumruklarımı kırdın
tutup da masaya vuramadım
arkamı dönmeyi öğretmedin
de çok zaman dönüp gittim
burada gerçek mi sahne alıyor
aradığım bu muydu ey masal
yaralı bereli şiirler yolda kalanlar
ardım darmadağın elimde bir tas gerçekle

(22:52)
(22 Ekim 2004)
(Sakarya-Akyazı)