Ruhumu Satıyorum Şiiri - Simya Kömür

Seni gördüm bugün
Bakışların deliciydi
Gözlerine rüyamda dahi bakamadım
Oysaki yeşil yada mavi de değiller

Gözlerinde özel birşey yok
Yani en azından bana ait birşey yok
Benimkilerdeyse senin aradığın birşey yok
Öyleyse neden hâlâ onlara bakamıyorum

Hasta olduğumda dahi seni görmek uğruna ruhumu rehine veriyorum,
Ama sen bir türlü gelmiyorsun.
Ruhumu tekrar alıp tekrar satıyorum;
Tekrar ve tekrar ve tekrar...

Ederi gittikçe düşüyor, biliyorum
Ama elden ne gelir
Kürkçü dükkanına dönmekten nefret ediyorum
Ama başka çarem var mı ki

Rüyalarımı satmayı çok denedim,
Ama kimse almadı
Hepsinde sen varsın
Hepsinde bakışlarının altında ezildim...

Ruhumun ederi kalmayıncaya dek bu döngüye mahkumdum
Şuanda da kurtulamadım
Ruhum artık rehincinin virtrininde
Sevgi, ışığını söndürdü

Rüyalarımsa birer metafordan daha fazlası artık
Onlar benimle birlikte büyüyor
Benimle birlikte dibe çöküyor
Ve seni bana katıyor
Acını acıma katıyor
Olmayan varlığınla beni ufalıyor