Bir korkuya büründü ruhum,
Nedir sebebi, bilmiyorum.
Sanırım ümidimi kaybediyorum,
En sıcak gecelerde bile aşka üşüyorum.
Sanki yazın ortasında sararmış bir ağacım şu sıralar,
Herkes manzarası güzel der, hislerimi bilmeden.
Sükuta bürünmüş ruhumdan bihaber,
Sadece güzel olanı görür insanlar.
Ruhumun son çırpınışlarına tanıklık ediyorum
Öyle bir mücadele veriyor ki ruhum ;
Sanırsın ölüm kalım savaşı var
Aşk çırpındıkça, ümitsizlik engel oluyor...
Kayıt Tarihi : 4.4.2018 01:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!