Ruhsuz Kadınım Şiiri - Yavuz Taş

örgülü saçlarından yakaladım
yatağımdaki yabancı kadını
ruhsuzdu sadece öptü dudağımı
öylece göğsünde soluklandım
nefesinde sigara kokusu
içinde biraz nefret
ruhsuzluk akıyordu doğrusu
hem sevişti
hem başkasını düşündü
biraz gerildi gözleri
yanağından bir damla yaş süzüldü
bacaklarında izleri acının.
tam bedenime döküldü
ruhsuz kadınımın şuhça bagırışları.
ama kadınımdı
yinede güzel kokuyordu saçları.