Ben doğarken başlamadım yaşamaya,
Severken başladım! !
Sevgimdi hıpalanan hoyrat ellerde,
Yalandı mutluluğum çalıntı yüreklerde,
Yamalı sevdalardı...
Temiz sevgilerdi paylaşılan,
Dostluktu onlardan kalan.
Ve fesadın iğrenç elleri kopardı
Tüm güzellikleri yaşamımdan.
Kör bir karanlığın kucağındayım şimdi...
Benden uzaklarda doğuyor güneş
Mevsimler değişiyor,
Mutluluklar yaşanıyor,
Sevdalar büyütülüyor.
Kuru bir ağaç dalı gibi ben
Ruhsuz bir beden
Anladım ki ölünce yok olmuyor insan
Ölmek bile sevgisizlikten..
Oysa ben sevebildiğim kadar mutlu,
Sevebildiğim kadar insan.
Ve sevgiler yaşanıyor benden uzaklarda
Şimdi yalnızca ölüm mü oldu bana yaklaşan! !
Kayıt Tarihi : 18.3.2006 19:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevebildiğim kadar insan.
Ve sevgiler yaşanıyor benden uzaklarda
Şimdi yalnızca ölüm mü oldu bana yaklaşan! !
İLK İKİ SATIR SENİ ANLATIYOR AMA DİĞER İKİ SATIR DA SEN YOKSUN NEDENKARAMSARSIN SALİŞ NE ÖLÜMÜ DAHA SENİ YENİ TANIMAYA ÇALIŞIYORUM SEN İYİLİK PERİSİSİN BEN ÖYLE BİLİYORUM SEVGİYLE GÜZEL Dİ.
Ben doğarken başlamadım yaşamaya,
Severken başladım! !
harika...evet hayata böyle başlamak şairemizin aralardaki molalarda neler yaşadığını merak ettiriyor insan ama saliha hanım toplum için yazmış bu dizeleri...
sevgilerimle...
hoş bir edası va şiirinizin. Tadı ve dili çok hoş olmuş. Yüreğinize sağlık. Anlatımınızdaki kafiye ve dizelerin şahaneliği şiire bir aheng erip, şiirin bir çırpıda okunması sağlıyor ve altındaki mana çok güzel... Başka şiirlerde buluşmayı temenni ederim.
Ali Kılıç Kakiz
TÜM YORUMLAR (3)