Yürek bu;
Çocukkende sever
Ama kelimeler
Yüreğinden çıkıp
Diline gelemez.
Söyleyemez sevdiğine.
Seninle bir kuş oldum ben
Seninle en pembe düşlerimi kurdum
Seninle en çılgın isteklerimi
Hayal ettim ben.
Düşlerimi ve hayallerimi kurarken
Seninle büyüdüm ben
ÇOOK
Saat gece yarisini çoktan geçti
Sana gelmek istedim ama
Kapilar kapali, kilitler sürülü
Gelemedim! ..
Oysa bu aksam
insanın avucunun içinde derler tüm yazgısı okuya bilen aşk hayatını hatta ömrünün uzunluğunu bile söylüyebiliyormuş...
avucuma bakıyorum da bir sürü çizgiler yaşlanmışım galiba :))
gözlerimi iyice dikip bakınca iki damla düşüyor avuçlarıma
benden mi o yaşlar yoksa ağlayan bir çocuk mu var kaderim de?
O çocuk ben miyim yoksa?
Bayat bir ekmeği alıp dilimlediginde ufalanıp dökülür ya hani; işte bu günlerde yüregimde aynen öyle kırıntılarla dolu....Yoksa kırıklar mı?
Ben de tam çözemedim ya...Yürek bayatlar mı diyorum...
Düsünüyorum! ... Bayatliyan biseyler var, var da yürek değil...ask galiba...
Bayatladikça aşk ufalanip parça parça dökülüyor...Bende topladim kırıkları kuslara yem ediyorum....Uçup gelmediler mi sana?
Tembihliydiler oysa; özlemis, sana çok kırgin diyeceklerdi...
Şurda arka cebimde taa çocukluğumdan kalma kırıntılar var...
Kimi arkadaslarımdan, kimi annemden arta kalanlar..Allahtan arka cebimde de unutu veriyorum...
Sahile her çıktıgımda aniden annanem yanımda bitiveriyor...birlikte hiç konuşmadan arka cebimdekileri balıklara atıyoruz...Bitmiyorlar bir türlü, el attıkça artıyor sanki...
Keske cebim delik olsaydı da saça döküle bitirseydim..zamanın sanki bonus etkisi var...tasidikça artıyor kırıntılarım...
Boyumca çocuklarım; hala akşam olup babalarının korne sesini duyduklarında oleeey babam geldi derler...
Ben çocukken babamın arabasının korne sesini duyunca oyun arkadaslarıma hosçakalın demeden eve kosar tuvalete saklanıp kapısını kilitlerdim...taa ki terim soguyup yüzümün kırmızılığı normale dönene kadar...
Benim yüzümden ablamin dayak yemesine dayanamazdım...ama çocukluk işte oyundan da geri kalmaz koşar, oynar, terlerdim...ablam da yalvarmama dayanamaz izin verirdi sokağa çıkmama...
Çocuklar; koşar, terler, düşer, dizleride yara olur kanar...hepsi geçer gider...
Yeter ki yüreğine cam misali kırıntılar birikmesin...
Bu sevdanin iki yönü var....
Biri senin gördügün taraf
Digeri ise göremedigin...
Göremediklerin
Giderken arkanda bıraktıgın
Kanadı kırık bir yasam..
Gün gelirde olur ya...
bu savastan yorulup herseyi oldugu gibi birakip da
gidersen eger....
sakin arkana dönüp de bakma! ! !
ruhuna birikmisleri dinleme! ! !
anilarimizi sakin açip bakma! ! !
Yasadigimiz guzel diye adlandirdigimiz ne varsa
hepside birer ani olarak sadece resimlerde mi kalacak artık?
Neler kaybettiginin hiç farkinda degilsin,
Yuregin bir rende misali sanki artık
sana her sokuldugumda biraz daha yontuyorsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!