Ruhlar Aleminin Şiiri - Bahattin Tonbul

Ruhlar aleminin, elçisisin sen
Artık tanıyaman, ne beni nede kendini
Belki hatırlarsın, en son geçmişini
Dünyadaki bedenin, toprak oldu
Ruhun gezer çevremde
Hissederim seni
Kokunu ve ruhunu
Ama göremem rüyalarımda
Silik gölgeler
Uzaktan uzağa
İçimi yakar
Yokluğun ağlatır acıtır canımı
Bilemem artık
Ne zaman geçer
Bu ateş, bu kar, bu alev
Söner mi bilmem
Hayat bence artık anlamsız
Her düşüncemde
Anılar seni bensiz yaşatıyor
Saklıyor bedeni mi
Belki cennette buluşuruz diye
O an çokmu çok kıymetli
Sessizlik hakim
Korkularım arar geçmişini
Dillerim damaklarım kupkuru olmuş
Ve çatlamış soyulmuş susuzluktan
Kapkaranlık gecede yıldızlar kadar
Sensiz ruhumda kaybolmuş ebedi
Bahattin Tonbul
22.9.2014