Tanış bir mezar sesi
Birde kadim dost
Ağırlasın herkesi
Gökyüzünü çeviren
Ağaçları deviren
Duyguları kemiren
Değil mi ölü nefesi.
Bana ölünce uğrayın
Yanınızda bir sürü kaval
Yalnızlık ve masal olsun..
Kenarda tutun gözlerinizi
Mehtap gibi süzülerek geçsin yanıbaşımızdan
Çinceyi aratsın şiirleriniz
Sarhoşun dantel örüşü ne âlâ.
Haydi uzaklaşın kıyılarımdan
Ağlatmayın kadim taşları
Her biri can dost ağaçları
Heybenizde tutun ayları hem yazları.
Bir çiçek gibi sunun
Başa kakılmayan hediyelerinizi..
Şayet kalmışsa bakiyeniz
Koyup hiçlik heybesine
Onu da unutun..!
İbrahim Zarifoğlu
Kayıt Tarihi : 20.2.2007 10:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!