Ruh Halim Şiiri - Metehan Kocaoğlu

Bana benden ala babasızlığını söyleyip
Duyunca benden gayrı dokuz tuğ canda
Mantığım namına istilada buldu huzuru
İsyana intikalde bulundu yaveri dilimle
Secdeye kapanan dizim dahi unuttu sana açılan yolları
Kalbim mahzene kapattı seni arzulayan duaları
Lal oldu ağlatan destanlar mahlaslar ardından
Yinede el olup gitmedin sen ısra handikaplar arasından.
Saklayıp kök saldıkça yaşlara anlamın
Kanım renk verdikçe kıpkızıl saçlarına
Çok gezip çok okudukça karanlık sokakları
Sokaklarca karaları sürdükçe suret-i nazarına
Ve aldanmadan geçip gittikçe sen cümle bahalara
Bir yalnızlığa yaslanıp medet umarken aydınlıklardan
Ne çare? Yarınmış! Medet ummam gelecek yıldızlardan
Şu mahşer-i zişan od'u saldın ya sineme
Dem vura vura döndüm ya senden sana
Çift yüzle çıkacağım ya allaha
Bir yüzüm sana dönük kafir
Bir yüzüm allaha utancından hakir
Elbet affeder; bağışlayıcıdır o zahir
Affa ala mahir olsam giremezdim kapısından