Rubaii ile BİZ-2 Şiiri - Ömer Çetinkaya

1-Değerin
Söylermisin yaşanır'mı? Susuz uykusuz ve yârsiz,
Sen kendini var'mı saydın? Sevgisiz sevdasız yersiz,
Yerin yurdun yüreğim'dir,değerin sevdama bağlı,
Benim sevdam olmasaydı,sende olurdun değersiz.

2-Bağlanır-
Kul Allaha(cc) bağlanır,sevgiyi tanır O'nda,
Ömür denen mühletin,O'nu görür ufkunda,
Bir aşk'ı mecaziyi,tevl'eder hakiykiye,
Ve O'na biat eder,hayatca başta sonda.

3-Örnek ol-
Şafak söker gün doğar,bir güne başlar alem,
O'nu tanı O'nu sev,demiş benim Allâmem,
Bir insan bilmediği,bir nesneye düşmandır,
Sen O'na öyle bağlan,örnek alsın el alem.

4-Bekledim-
Hep ağlamak geliyor,sensizlik ten içimden,
İnan memnun değiğilim,sendeki bu biçimden,
Bir insan sevdiğini,bu kadar da üzer mi?
Hep seni bekleyerek,oldum dişten saçımdan.

5-Hasretim-
Ne denir bilmiyorum? Bu çektiğim hasrete,
Ben kendimi kaptırdım,bu bendeki gurbete,
Sen olmazsan yanımda,içim gurbet el bana,
Neyle ölçü verirsin? Aşkım'da ki heybete.

6-Gel gayri-
Sensiz geçen geceler,neden bitmek bilmiyor?
Yatağım cam döşeli,asla uykum gelmiyor,
Sırtımda taş taşıdım,hep mağrip,den maşrık'a,
Yeter artık gel gayri,sensiz hayat olmuyor...

09.01.1991