Arkamda sıra dağlar, bulut olsun sislensin.
Önümde gürül –gürül akan Dicle seslensin.
Can, bu tende durdukça, can sevdiğini sever.
İstanbul, canım şehrim, canımın içini ver.!
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
