Rojin Şiiri - Ülkü Özel

Kaçak ilk seyahatim
Dilimlenmiş sınırların arasından kayan öyküyle başlar
Yarım kalmış umutların göğe vurulmasıyla
Dicle kıyasına yuvalanmış Bismil’in köyünde
Köy güzeli Rojin’in gözlerinde son bulur
Hiç başlamamış insanlığım

Süngünün bir ucunda ben diğer ucunda Rojin

Şarap şişelerinin dibinde semah dönerken başım
Gönlümü düğümleseydim
Pranga vursaydım hülyalarıma
Dicle Nehri’nin akıntılarına bırakabilseydim bendimi

Ergenekon mağaralarına sıkışmış yiğit anam
Boz tüyleri heybetle parlayan Asena’m,
Nevruz şenliği, nevruz kardeşliği, nevruz türküleri eşliğinde
Anadolu topraklarına göç eylemiş sessizce

Yarım bağlı sarı, kırmızı, yeşil yemenli Rojin’im
Orta Doğu emellerine karışmış özgürlük bahanesi ile
Şeceresini çarpık gösterenler ile
Pembe ülkülere bulandırılmış beyni ile
Sonunu hazırlayanlarla can yoldaşı olmuş

Süngünün bir ucunda ben diğer ucunda Rojin