Zamanın tozları * kondu
Davran gidelim göçebe
Hatıralar yükü ağırlaştı
Başlasın yolculuk sakinliklere
Yolcu gibi geçelim hayattan
Görüntü krallığı çöktü
Parıltıya teslim olup gölgede yiteni
Aynanın ardındaki dünyayı geçtim
Zamanı geldi güzellik menbaını seyrin
Nihayet açıldı genişçe dar kapı
Düğünler uzak bize safamız elemdedir
Açılır antik gözlerimiz karanlıklarda
Buluruz ne varsa ışıldaklarda kaybolan
Her an savrularak hayattan
kendi kendine yaşama sanatlarını öğrendik
Kanı akmaz aşıkların ayrılıkta
Dolaşır yerine gözyaşı damarlarında
Rüya görüp sanki uyanmış gibi
Geriye dönüp de baktıklarında
Eseri belirdi yüzlerde ayrılığın
Romans ah romans...
Bir savaş keman ve sen öldün
Eridin damladın mağaralarda
Süt rengi alnı boyamış kana
Şarabın su verdiği kılıç
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!