Günde beş vakittir,
Dinin direğidir,
Çok düşünmeye gerek yoktur,
Onun adı namazdır.
Namaz kılan huzur bulur,
Ne insanlar gördüm ben,
Parayı ilah saymış kendine.
Ne insanlar gördüm ben,
Yalanı örnek almış kendine.
Ne insanlar gördüm ben,
Korkardım önceden ölümden,
Ben kendimde değil iken,
Şimdi anladım ben ölümü,
Ölüm Sevgili’ye kavuşmakmış.
Anladım, yalanmış bu dünya
Kendimi büyük görmedim,
Ben zavallı Âdemim,
Her şeyi bir Yaradan var bilirim,
Ben sadece O’na kulluk ederim.
Göz verdi, kulak verdi,
Küçük yaşta yetim kaldı,
Amcası onu yanına aldı,
Muhammedü'l-Emin’di adı,
Bilmezdi hiç yalanı.
Severdi kuşu ve kediyi,
Ben seni görmeden sevdim,
Yollarına yüzüm sürdüm,
Güzel ahlâkını örnek aldım,
Benim güzel Resûlüm.
Sen âlemlere nebisin,
Açtım Sana ellerimi,
Yalvarıyorum Allah’ım,
Sabır ver bana!
Dayanacak güç ver!
Zalimliği, haksızlığı sevmezsin,
Her şeyi bilen, görensin,
Dikenler içinde gül olmalısın,
Hakk’ı zikreden bülbül olmalısın,
Haksızlığa karşı dimdik durmalısın,
Çünkü sen bir Müslümansın.
Büyük lokma ye, büyük söz konuşma!
Bizim yolumuz Hakk yoludur,
Biz yalan nedir, bilmeyiz.
“Allah! Allah!” der, yüreğimiz.
Gönüllerdir dergâhımız,
Samed, Kuddûs, Semi’, Kadir,
En güzel isimler Sen’indir,
Sevilmek istiyorsan,
Önce sen, herkesi seveceksin.
Gönül kıran değil,
Gönül alan olacaksın.
Kimsenin ardından yapma dedikodu,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!