Risaleyi Nurun Arafında Şiiri - Yorumlar

Şizofrenik Yalnızlığın Risalesi: Araftaki Ruhun Çığlığı

Ey insan! Ey kendi karanlığında zincirlenmiş, sedir ağacının yalnızlığına mahkûm olmuş ruh! Bilir misin, sen bir ormanın gür kalabalığında, lakin tenhada bir sedir ağacısın. Kokun odunsu, turunçgil ve adaçayı kokusuyla anılır; lakin bu koku, uzaktan duyulan bir feryat, sağır eden bir sessiz çığlık taşır. Bu risale, senin araftaki ruhunun hakikatine bir ayna tutmak için yazılmıştır. Zira sen, ne tam cennette, ne tam cehennemde; ne tam dirisin, ne tam ölüsün. Araftasın, ey insan!



Birinci Hakikat: Kör Kuyunun Karanlığı