gönül hep kış hasret bahara
niyeti yok arzuların uslanmaya
söz vermiş gözlerim hep aşka ağlamaya
devam eder ömür sensiz akmaya
yastığım hep taş rahat yok yatmaya
Ben seni bir melek sanmıştım
Onun gibi masum değilmişsin oysa
Senin için gönlüme saray yapmıştım
Gelipte girmedin bir gün de olsa
Ne heveslerle süslemiştim göçersin diye
sevdamın gücü yetmese şu kadere
benden alıp yar etsede seni ellere
hasret koysada ömrümce birgün gülmeye
yar seni sevdiğime pişman değilim
sen benden dönmemek üzere gitsende
Gel artık duygularım gibi hala temizsen
yada seni hiç hak etmedim de,sök at beni içinden
çatlardı sabır taşı yerimde ols elinden
ah be melek yüzlüm ne olur sanki seninim diye karşıma dikilsen
Benim seni seviyor oldugum kadar sevmen mümkün degil
yine gönlüme bu gece aşkın eziyeti
gönderdim umutları hasretin hududuna
hepsi elimden alan kaderi taşlar
üstüme parlasada ay karadır geceler
hiç değeri yok artık gözümde hayatın
her geçen gün boğuluyorum
kalabalık şehirde yanlızlığın içinde
özlemin sardı dört bir yanımı
günlerim geçmiyor sen nerdesin?
arıyorum seni başka yüzlerde
devreder gelmeyen yarına umutlar
yaşamak acı veriyor sen olmayınca
başım eğik yüzüm hep gülmez
tebessüm edemem sen olmayınca
hasretinle tokuşturdum her kadehimi
inanmak istemiyorum herşeyin bittiğine
gelipte bana sarılsan ne olur?
deva yok tabiplerde gönül derdime
gelipte yaralarımı sarsan ne olur?
sayfaları tükendi gönül defterimin
haberdar edicem ayı, göğü,yıldızı
üstümüzden geçen o dört mevsimi
gökyüzünde uçan günahsız güvercini
cümle alem bilsin benim bi hain sevdiğimi
nefes alan almayan herkesin herşeyin
bu gece benimle harbini yazdırdı kağıda aşk
uykularıma ortak etti en dayanılmaz kabusları
umutlarıma düşman etti sensiz geçmeyen zamanı
neler neler yaptı da alamadı seni gönlümden
içip içip naralar attırdı çoğu zaman
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!