Delim olsun,
Yüreğimde ne yara var ne onarılacak bir iz,
Sen her gidişinde bende kalan o sızın tadı,
Sonsuza dek kaybetsem bile seni,
Bir yanımda hep sen kalır, yıkılmaz.
Dün gece geçen gecelerdeki gibi,
Aynı düşüncelere boğuldum
Ana fikir sendin
Sen olunca ne ala boğulmak
Kırlarda derin bir nefes çekmek gibi.
Hayallerin kurulduğu bir yerdeyim
Çarpık bir duvar karşısında
Pis bir yatağın üzerinde
Düşünüyorum
Benim gibi onlarcasıyla
Bir fikrim var, kimseye uymayan
Belki de yüksek sesle anlatmadığımdan
İçinde adalet var, huzur var
İçindeki karanlığı alır
Yerini koca bir kudretle doldurur
O fikir ki insana diz çöktürür
Modern çağın gerçek ritüelleri
Kişiler ve nesnelerden oluşur
Yani somuttur
Hissiz ve ilkesizdir
Oysa eskiden sevmekti dokunamamak
Duygular vardı arzuların yerinde
Öldüğümü hissediyorum,
Ama bedenim hâlâ burada,
Bir aynaya bakıyorum,
Yüzüm mü bu? Yoksa bir yorgunluk yığını mı?
Kimdim ben? Ne oldum böyle?
Senin tenin aydınlatır gecelerimi
Gözlerim gözlerinden başka bir şey görmez
Bir taht kurarsın kalbime,
Hükmedersin ömrüme
Isıtır tenin beni
Üstümde beş para
Halim duman
Yenildim karanlık sokaklara
Bir yağmur yasında alsın ateşimi
Gece biter şafak söker
Kışkırtıcı bir güzelliğin var
Derinlerime işleyen
Nakış seslerini duyuyorum
Sonsuza kadar gidecek gibiler
Çarpıcı bakışların var
İçimde tarifsiz bir yankı var
Dünlerden kalma
İçe bağırışlarımdan
Tekrar edip durur
Hevesli bir cümlenin son narasını
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!