Rıdvan Erez Şiirleri - Şair Rıdvan Erez

Rıdvan Erez

Hasret ile alevlenen.
Dürüstlük ile gizlenen.
Dört bir yandan gözlenen
Bir güneşti sevdamız.

Küçük bir kıvılcımdı sonra ateş oldu sonra büyüdü.

Devamını Oku
Rıdvan Erez

Aşkınla yana yana
Çok güvenmiştim sana.
Bu aşktan dert çekmek düştü bana
Sende Yıktın gittin.

Yıkmazsın sandım önce.

Devamını Oku
Rıdvan Erez

Gönlüm kalbinin kapılarını çalıp durdu
Kapına aşk ile vurdu
Sen bana hayır dedin ya;
Belki deseydin de olurdu

Beni bu hayatta kurtarabilecek ve sevecek tek kişinin sen olduğuna inanıyordum. otoyol da gideceği yönü bilmeyen ve her gördüğü levhaya merakla bakan bir gezgin gibi baktım son mesajına…

Devamını Oku
Rıdvan Erez

Yalnızlık ile boğuştuğum delicesine vuruştuğum senin gözlerinde daha kara bir gecede geldi kaybetme korkusu kapıma…
Umutsuzluk karamsarlık umursamazlık ve gamsızlığı yolladı bu korku arabuluculuk yapmak için. Üstüme saldı hepsini üstüme saldı sonra kendisi zevk sefaya daldı. Benden de alacağını aldı. Tüm senin ile ilgili hayallerimi çaldı. Çaresizdim. Bir o kadar da umutsuz korku kapımdan içeri girmişti bir kere bunun adına kaybetme korkusu diyorlardı. Ölümden korkmadığım halde gözümle gördüğüm hiçbir şeyden korkmadığım halde korkuyordum bundan. Çünkü seni kaybetme korkusu göz ile görülmüyor sadece yürek ile hissediliyordu.

Artık karamsar bir o kadar da durgun ve son sürat acılara vurdun sigara üstüne sigara eklediğim bir sigara yakmak için ağzımdakinin bitmesini beklediğim sonra tekrar közü köz ile eklediğim sigaralarım şahitti.
Bu korkuya. Doktorlar paronayak semptomlar diye başlamıştı yeşil devrim belgesi niteliğindeki ellerinde reçete koçanlarına ve sürekli sakinleştirici yazıyorlardı bana… Tüm sakinleştiricileri içiyordum bazılarını da ikişer üçer içiyordum. Çünkü ne kadar çabuk bitirirsem kahrolasıca ilaç kutusunu o kadar hızlı kurtulabileceğime inanıyordum seni kaybetme korkusundan…
Fakat bir sorun vardı. Ne zaman ne kadar nasıl içersem içeyim. Bir türlü geçmiyordu korkularım. Bu yüzden senden ayrılmam gerektiğini düşünüyordum ama kaybetmeye korktuğum halde nasıl ayrılabilirdim ki senden.

Devamını Oku
Rıdvan Erez

Senin için canımı koydum ortaya
Yemleseler de gelmem oltaya
Sap olamasam bile bir baltaya
Seninle giderim ölüme

Adın düştü aşk gölüme

Devamını Oku
Rıdvan Erez

Bulunduğum yer yalnızlığın en dibi.
Sana bu kadar şiir yazmamın sebebi
Kimse sevmedi beni sen gibi
Kocaman dan dan daha da kocamandı sevdan
Bana aşktı en şiddetli kavgan.

Devamını Oku
Rıdvan Erez

Hepimiz biriz hepimiz bir
Seni özledim İzmir.

Denizini Saat kuleni lunaparkını
Gurbete gidince anladım farkını
Çevirdikçe gurbet çarkını

Devamını Oku
Rıdvan Erez

Çok uzak bir şehirde adını anmaktı seni sevmek.
Geleceğim günü beklediğini sanmaktı seni sevmek.
Sevmediğini bile bile sevdiğine inanmaktı seni sevmek..
Hayalini gerçek sanıp kanmaktı seni sevmek…
Ateşin ortasında yanmaktı seni sevmek…
Aşkı rezil edenlerden utanmaktı seni sevmek

Devamını Oku
Rıdvan Erez

Sensizliğe gebe bir gece daha geliyor. Ben bıraktığın gibi çok şükür sensizim. İyi ki de sensizim.
Senin gibi hain verdiği sözde duramayan ne dediği belli olmayan bir o kadar hain bir o kadar da kahpe ve sembolik şizofrenleri olan bir aptalı sevdiği için kalbimi en ağır şekilde ki cezalar ile tecziye ettim. Reddetti yüreğimin yüksek sevda mahkemesi kalbimin temyiz talebini…

Sensizlik çok zor ve çok ağır sanıyordum…
Seni severken bile yanıyordum
Bu yüzden sessizmişim.

Devamını Oku
Rıdvan Erez

Senle ayrıldıktan sonraki geçen günlerde bileklerimi kesmek için kör jiletler arar iken hep hayaline daldım…
Seni yanımdaymışsın gibi hayal edip seninle yemek yedim seninle gezdim ve seni o zaman daha çok sevdim. Her gittiğim psikologlara seni anlatırken psikolog olmayı çok müthiş bir şey sanan beyaz gömlekli çılgın adamlar ceplerindeki tomar tomar yeşil reçeteleri çıkarıp bana diazem yazıyorlardı…

Neden ve niye böyle olduğunu bilmiyordum seni sordum akvaryumumdaki susuzluktan ölmek üzere olan ve beni çok iyi dinleyen balıklara hiçbir cevap veremediler…

Bu ayrılık beni çok üzüyordu yüreğimin orta yerindeki koca bir yanardağ’a sensizlik ismini vermişti kalbimin içinde yaşayan yalnızlık isimli isyankâr halk… Sensizlik adlı yanardağ parlıyor ve lavlar püskürtüyordu yüreğime yüreğimdeki her bir sevda zerresi lavların sıcaklığı ile yanıyor ve soğuduktan sonra taşa dönüyordu.

Devamını Oku