anladımki;
kalbimdi kimsesiz
üşüyen organım
aşkın oldu sarıpta
ısıtan yorganım
Dudaktan,kalbe kondurulan öpücük...
Dua'dır,Hakka giden köprücük
sevdiklerini gördüm çok sevindim
hepsini kendime komşu edindim
sevinçten öleceğim neden mi...
sevdiklerinin sevdiği bir evdim
Varolan içinde ben bir hiçim
İçten dışa yansıyan bir biçim...
baktım saçlarım
ne kadar ağarmış
taşıyamaz olmuş
başım...
başım bağarmış
Problemler ortada,hep soru bankası
Kaf dağının ardında,Zümrüt'ü Anka'sı
Cedelleşir dururum kendimle,yoktur sana vaktim
Var dediğim an,bilesin ki ben bir vakittim...
Bir harf öğretenin kırk yıl olmalı kölesi
Kılı kırk yarıp, ölesi sevmeli...ölesi...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!