Reyhan Kokulum Şiiri - Hüseyin Turhal

Adın Reyhan gibi, kokun misali,
Gönlümde esiyor aşkın yeli.
Ne zaman ansam ben o nazlı dili,
Yüreğimde bir sızı, giz olur durur.

O güzel gözlerin, sanki bir nehir,
Bakar da çağlar, ne bir şüphe, ne kir.
Sana yandı gönlüm, ne yapsın fakir,
Gönlümde açılmaz yaz olur durur.

Uzakta kaldı o, hasretim büyük,
Çekilir mi bilmem bu amansız yük?
Sensiz geçen günler birer birer bükük,
Dilimde dolaşan söz olur durur.

Ne bir dermanım var, ne de ilacım,
Sana ulaşmaya, ne büyük acım!
Kavuşmak hayali, tek duacım,
Gözümde bir nemli yaş olur durur.

Aşık TURHAL der ki: Ey nazlı yârim,
Sana adadım ben bu ömrüm, varım.
Sensiz geçen her dem bir büyük zararım,
Aşkınla sönmeyen köz olur durur.