Kaf dağı aşınmış ayak izinden
Rengini kaybetmiş doruk Fazilet
Birkaç çakal yol gösterir tezinden
Çirkefe boyanmış doruk Fazilet
Yürekte kalmamış sevgi ve şefkat
Dağları dahi terk etmiş merhamet
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta