Resmin Metaforu Şiiri - Umut Engin Deniz

RESMİN METAFORU

O herkes için sadece güzeldi.
Ben güzelliğin ardındaki dünyayı aradım.

Biri fotoğrafını çekti,
Ben resmini yaptım.

Gülüşü, karanlıkta parlayan kor ateşti —
tutan yanar...

Herkes yüzüne bakarken,
ben yüzünde gizlediği yorgunluğu sevdim.

Dudaklarında ruj vardı,
sustukları — daha kırmızıydı.

Bir gece bana döndü,
geçmişiyle baktı, güldü.

Biri onu çerçeveletip duvara astı,
ben tuvalin ortasında unuttum kendimi.

Biri ondan “güzellik” aldı,
ben “insan” kaldım.

Fırçamın son darbesini —
sadakate vurdum.

UNLBBCN
Umut Engin Deniz