Resim Şiiri - Abdullah Akay

Gecenin resmini çizdim tavana
Önce gözlerin vardı hüzün çiçeği
Sonra saçlarının renkleri karışık
Beyazlarını aldım dağ yaptım karlı
Bir nehir yaptım akıp giden sonsuzluğa
Sonra bir tren çizdim bacası dumanlı
Beni alıp tünellere götüren

Ansızın deniz oldu tuvalim
Üstüne pembe yelkenler açtım
Martılar uçurdum rüzgarlarına
Bulutlar çizdim gökyüzüne
Suladım tüm susamış toprakları
Bir ağacım vardı yaprakları altından
Sen mi idin gölgesinde oturan

Ellerinde bir tesbih vardı
Anları sayıyordun dönüşü olmayan
Lambası yanmıyordu aralıkların
Dünkü mum çoktan eriyip sönmüştü
Ben artık bir gölge bile değilim sende
Yokuşlarda kaybolan
Bir anlık nefesim yorulan

Abdullah Akay
Şubat 2008
İstanbul