Puslu girdiğim bu yol,
Amansızca yürüyorum.
Yolcuyum, ama istikameti bilmiyorum.
Sonrasında renkli bir minibüs beliriyor uzaklarda.
Otostop çekip biniyorum,
Beni hızlandırır, anlamlandırır umuduyla.
"Nereye gidiyoruz?" diye soruyorum muavine.
O da bilmiyor.
"Kim bilir peki?" diye soruyorum tekrar.
Tavanı gösteriyor, "Yalnız o bilir ağabey," diyor.
Kimsenin nereye gittiğini bilmediği o minibüste olduğumu anlıyorum.
Anlayınca sorgulamıyorum,
Sadece yolu seyre dalıyorum.
Kayıt Tarihi : 21.1.2025 22:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!