Ellerimdeki karanlığa mutluluğun tasvirini çizdiğim günden beri,
müptelasıyım bir çift küçük beyazın.
cayır cayır kavrulan avuçlarımda,
durmadan dönen birkaç yelkovan öncesinin küllerini saklıyorum.
Derken Bir hayal canlanıyor, cam kırığı gözlerimde.
Parmak uçlarında yürüyen bir gecenin koşar adım hasreti gibi güneşe,
Öylece koşuyorum beyaz bir sevdaya…
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta