-Renklerimi kaybettim, gördünüz mü? -
Güneş sarı mı dostlar?
Ya da deniz mavi?
Sarı mı şu yapraklar?
Ve kırmızı mı gül?
Bir ben miyim aynı sokaktan bin kere geçip,
İsmine bile bakmayan?
Bir ben miyim yan yana oturduğu
Komşusunu tanımayan?
Kaybediyoruz dostlar, unutuyoruz..
Bir şeyler varmış eskiden,
Bizi biz yapan, renk veren...
-Ben akasya görmedim...-
Çay kadar sıcak, simit kadar güzel sohbetler,
Bulaşıcı bir gülümseme,
En önemlisi önemseme varmış...
Peri masalı kadar uzak artık,
Yaşlı teyzeleri yoldan geçiren,
Saçı limonlu, redingotlu gençler...
Yitirdik dostlar, yitiriyoruz...
Gerçek aşklar varmış...
Diyar diyar nâm salmış..
Delikanlılar ki yürekleri ellerinde,
Genç kızlar ki kalplerindeki dillerinde,
Ölümüne sevdalar,
Oyalı mendiller varmış...
Renkler varmış dostlar, renkler varmış,
Geriye kala kala bu kül rengi kalmış...
Kayıt Tarihi : 23.7.2002 17:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!