Renk Körü Şiiri - Uğur Musab Şahin

Ne talih, ne kuyu, ne de kördür kurşun.
Namlu görür, körkütük olsa da sarhoşun.
Ne kör şeytanın işidir bu,ne de nankörün,
“Kör müsün” le başlar sözü, renkkörünün
Ne erkek beyefendi, ne kadın hanımefendi.
Ne erkeğin kaba kuvveti, ne kadının fendi.
Kadın ve erkek iki yarım elma, bire denktir.
Efelik ne beylik ne hanımlıktır, efendiliktir.
İnsanlık tarihiyle başladı, kadın erkek eşitliği.
Kadının doğasında var, himaye-i şahitliği
Para ya “babadan”, ya “yabadan” kazanılır.
Alın teriyle kazanılsa, emeğinden az alınır.
Parası çok değil, istekleri az olan zengindir.
Zalim mi küffar mı suçlu, mazlum mu sağır ?
Şeytan mı Teccal mı kör, Araplar mı sığır.
Küfür tek millet, âlem-i İslam hasta bir dev
Dağda kuzu kurda emanet, mezarlıklar ev
Neye bu mezhep kavgası, sen de bilmiyorsun
Ey Arap âlemi, niye on parça bölünüyorsun?
Kuduz Siyonistler, cami duvarına pislemekte.
Dünya seyre dalmış bak, hayasızca izlemekte.
Bu zalimlerin katliamı, soysuzların soykırımı.
Beşeriyetin yüz karası, elmanın çürük yarımı.
Zalime merhametle, zulme sıraya girmekte
Aynı musibete duçar olacaklarını bilmekte
İçine pislenecek ağız kıça yakın dolaşırmış.
Uyuz eşek sırtını, çengel dikeniyle kaşırmış.
Köpeklerini kapacak o kurtlar, çölü geçecek
Sonra kıvranarak kavrulacaklar, acı çekerek
“Hadi canım sende” dediğinizi duyar gibiyim
Hele kuran-ı Kerim müjdeliyor, okuyun beyim.
Küçük adamın tafrası boylarından büyük olur
Nimeti vereni bilmeyenler, Nimet ablayı bulur.
2013