Rena İssance Şiirleri - Şair Rena İssance

Bildiğim ne varsa,
illegal bir savaşın ortasında
boyun kırıyor,
haklı kılmıyor mazeretler.
Savaşmak yoruyor beni,
yoruldukça...

Gecenin bir yerinde
sabaha karşı
gözlerinden
yıldız gibi
kayıp
düştüm.

Bu aralar
hastalıkla başım dertte
kırağı çalmaz derken,
vurdu yere
bir acı peydahlandı
göğsümün ortalık yerinde

Durmadan yürüyordu...yanındaki yola baktı...insanlar,araçlar can hıraş bir şekilde yol almaya çalışıyorlardı," sizden hızlıyım dedi." Ne kadar çok yürürsem, ne çok acırsa ayaklarım daha az çalışır aklım. Cümleleri toparlamaya çalıştı dili gibi düşünceleri de peltekleşmişti. Cümle kurmayı beceremezken iki satır yazıyı yazamazken şiir senin neyine diye öykündü. Hani otursa bir yere mesela bir ağaç gölgesine yumsa gözlerini uyuyup kalacaktı belki uyanmazdı da..Soluklandı göğsünün tam üstü acıyordu acısını öfkeyle karışık sevdi. Acısı arabaları geçti...yolu geçti..kendini geçti.

Ah bir bulut olaydın
bulut olup başıma konaydın
saçlarıma yıldız takıp dolunayda
rüzgarına kataydın, ah kataydın.