Kimsenin sarılmak istediği biri olmadım
Daha önce
Kimse görmek istemedi beni öylesine
Elimden tutup demedi
Bir yerlere gidelim mi diye
Hiç birinin ilk seçeneği olmadım
Su görse dalga dalga dağılırdı
Korkardı yansımamdan
Ayna olsa çatlardı
Dayanamazdı bu surata
Elma olsa ekşirdi sırf
Uzun bir yolda bir sesin peşinde
Koşuyorum görünmez bir şekilde
Kimsenin umrunda değilim
Farkettim ki ben sarsılmaz biriyim
Elimde bir kabuk
Beni evine çağıran uğultular duyuyorum
İnci gibi gözlerin aklımda
Sayıklarım ismini defalarca
Sarsam seni kollarıma
O halde uyansak sabaha
Huzuru tadalım her anda
Bu yüzden uzat ellerini bana
İnanma bu dünyanin saadetine
Yarın ne geçer ki eline
Bir kimseyi üzünce
Kanma insanoğluna
Bakma onların çıkarlarına
Birini gördüm düşümde
Duygusuz ifadesinde
Nahoş gülümsemesinde
Boş bakan ama derin gözlerinde
Kaptırıyorum kendimi ona
Siyah saçlarına
Lütfen gitme böyle
Yanlız bırakma beni hüznümle
Nolursun gül bir kere daha yüzüme
O zaman değer bu hayat ölmeye
Kalır mısın ben "Gitme!" dediğimde
Bırakır mısın beni bu karanlığın içinde
Biliyorum sıkıldın artık benden
Artık kaçmana gerek yok sevgimden
Emin ol ki saklayacağım onu senden
Şimdi bekliyorum ve susuyorum
Belki gelirsin geri diyorum
Ama hiçbir zaman burdan gitmediğini de biliyroum
Konuş bakalım küçüğüm konuş bakalım,
Çikolatan mı eridi,
Bozukluğunu mu kaybettin.
Yoksa oyunlarını mı çaldılar elinden,
Neşeni gülümsemeni mi aldılar.
Kışın izlerini taşıyan kuru dallar
İlkbahara selam veren yeşil yapraklar
Ağaçlar bile bir ikilemde kalmışlar
Gökyüzünde kuş sesleri
Sallanan salıncağın gıcırtısı
Kim kazanacak diye yarışıyorlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!