Reklam Uykusu Şiiri - Kemter Abdal

Her yeni gün,
ekranların ışıltılı vaadiyle başlıyor.
Göz bebeklerimize kazınan logolar,
uyanık rüyalarımız oluyor.

Cebimizdeki sanal cüzdanlar,
arzunun sonsuz kuyusu.
Parmaklarımız birer tık kölesi,
mutluluğa giden sanal yollarda.

Vitrin mankenlerinin cansız gülüşleri,
içimizdeki boşluğu aynalıyor.
Satın aldıkça azalan bir şey var,
belki de kendimiz.

Alışveriş merkezlerinin neon ormanlarında,
kaybolmuş kimlikler arıyoruz.
Her etiket birer yalan fısıldıyor,
"Buna sahip olursan tamamlanacaksın."

Gecenin karanlığında,
sosyal medya akışları ninni oluyor.
Beğeniler, onay ihtiyacımızın
dijital yankıları.

En sonunda,
tüketimin yorgun bedenleri,
reklamlarla dolu bir uykuya dalıyor.
Yarın, aynı döngü
yeniden başlayacak.