yıl bin dokuz yüz yetmiş dokuz,
ülkenin sokakları karanlık pusu,
her gün kaybedildi bir can ordusu.
bir tarafta ağlayan analar,
diğer tarafta yitirilen sevdalar.
kimisi koşuyordu vatan sathında,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta