Reçine Şiiri - Turgay Mert Demir

Keman çalıyorum.
Sürtüyorum yayı
Amansız tellere.
Çıkmıyor notalar,
Rahatça, keyfimce.

Nefret ediyorum bu yaydan,
Bu tellerden, bu kemandan.
Düşlerim, arzularım,
Kalmadı mı hepsi yarım?

Aldım kemanı, vurdum yere.
Parçalanan düşlerim gibi,
Parçaladım o kemanı
Kestim o çirkin sesini

Çömeliverdim yere,
Başladım ağlamaya
Fark etmemiştim bile ki,
Kullanılmayı bekleyen reçineyi.