Küçük rahatsızlıklarını gözünde büyütenler; evlerine en yakın bir hastanenin acil kısmını ziyaret etsinler..Ailesi ile ciddi sıkıntısı olduğunu düşünen çocuklar; çocuk esirgeme kurumu ve yetimhâneleri ziyaret etsinler..Evlerinde ailesi ile iyi geçinemeyen huysuz yaşlılar; huzur evlerini ziyaret etsinler...Ve bunlar, sonra; 'Elhâmdülillâh' desinler..Annesinden, babasından iğrenip, nefret edip huzur evine yollayanlar; bu hastalıklarından kurtulmak için, belki zor olacak ama, kendilerini orada canlı yayında hissetmeyi denesinler, sonra inşaAllâh düşüncelerindeki hastalık geçecektir..Fakat bunları düşünürken; aç karnına, soğuk havada.. Ve mümkünse geceleri banklarda uyuyan kimsesiz insanların yanında, düşünsünler ki, gerçekçi olsun. Bu reçetedeki ilaçlar, tok karnına etki yapmaz! Hastalık geçene kadar, hergün, aç karnına, ara dozlarla alınacak, durum stabil olana kadar ilaç terkedilmemeli...
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta