Hangi güzele gönül verdiysem
Ayrılık şiir i yazdırdı bana
Şair im ayrılık nerden çıktı diye
Yüzüme bakma öyle
Bir gün sende bırakıp gideceksin
Kim gece yalnız sokağa çıksa
İlk akla gelen duygu ölüm korkusu
Kim güzel bir kız sevse uzaktan gelir kokusu
Her kim ölüme yakın kızdan uzaksa
Vardır onda Allah korkusu
Yada bir gün çıkar kokusu
Köşe başlarında sessizce oturan koca adam
Yakışırmı sana çaresizlik içinde yaşamak
İlk önce ayaklarının üzerine kalk
Düzelt dağılmış saçlarını
Uyandır ölü bakışlarını
Seni soruyor yıldızlar sensiz geçen gecelerime
Seni soruyor güneş sensiz geçen gündüzlerime
Bir zaman sevdiğim dediğin
Uğruna canını verdiğin
Aşkım deyip feryat ettiğin
Gittiğim zaman bu diyardan
Benim can dostlarım
Yokluğumdan üzülüpde
Ağlamayın arkamdan
Adem oğlu ya bu
Neden divane gibi dönüyorsun?
Koyunlarınımı kaybettin çoban?
Sen rabbinemi küfrediyorsun?
Beklenir vakit ahir zaman
Bir kış ayının akşamında
Gül bülbüle haret
Bülbül güle
Toprak suya hasret
Şair gülbene
Gök mavisine hasret
Yine sen geçiyorsun sokaktan
Sana bakıyorum hücremden
Bir güneş gibi giriyorsun odama
Kızıl saçlarınla penceremden
Sen belalı roman kızı
Bir tarafımda deniz var
Bir tarafımda akasya bahçesi
Bu suskunluk
Gecenin sessizliği
Bir tarafımda deniz kokusu
Uslandı kalemim
O eski fırtınalar esmiyor artık
O hırçın dalgalar vurmuyor kıyıya
Yalnızların dostluğunu bırakmış
Çekilmiş kendi yalnızlığına
merhaba recep..
daha önce de sana msj yazdım ama üye olmadım bu siteye.bugün nasılsa aklma geldi..beni unuttuğunu düşünmüştüm açıkçası..benim için yazdığın şiiri gördüm çok hoşuma gitti çok teşekkür ederim :) msn adresine ekle adresimi ordan görüşelim istersen.. :)
Giden gitmiş gittiği gün bitmiştir.Ben gideni değil giden beni kaybetmiştir