Recep Kızıl Şiirleri - Şair Recep Kızıl

Hayat bir tiyatrodur ben de oyuncu
Verilen rolleri oynuyorum ben
Bu seferki rolùm "bir garip yolcu"
Bu son sahnedir biliyorum ben.

Bir zaman babasız çocuk oynadım

H A Y A T (2)

Hayaller toz pembe düşler renklidir
Gerçek yaşantıysa biraz farklıdır

Hayalle başlar düşle uyanırız

H E R K E S E Ş İ T T İ R

Ne kadar sahipsen mal mulke yata kata
Birgün sende bineceksin o tahta ata

Bir zaman bakardın sen herkese tepeden

HER ŞEY DEĞİŞTİ

Hile yalan dolan,gelmez imana
Ne namaza bağlı ne de kurana
Tükürmek istedim ben suratına
Surat belli değil yüz belli değil

H O Ş Ç A K A L

Habersizce çekip gittin
Beni de tarumar ettin
Acı çektirmekse niyetin
Âlasını çekiyorum

İ N S A N
İnsan var suyu bile helallikle içemez
İnsan var ömür yetmez ektiğini biçemez

İnsan var üç kuruşa ömür billah kul olur
İnsan var altın iken harcanacak pul olur

İNSAN ÇEŞİTLERİ

Küpeyi takmışlar uzatmış saçı
Hırlısı hırsızı berduşu piçi
Kavga yaratmaya geldi bir kaçı
Fitne tohumunu ekenlerde var

İnsan da bir kitaptır

Bazen matematikte bilinmeyen denklemsin
Bazen dertleri toplar üst üstüne eklersin
Bazen kalbini alıp Bin parçaya bölerler
Hayatı Çarpıp çıkartıp Sonra zehir ederler

İNSAN TİPLEMESİ
-1-
Konuştuģu dalavere
İşleri heptendir hile
Karınları toksa bile
Gòzleri doymaz açsınız

İŞTE BUSUN
Hayırda şerlerde görünmez
Toplumda konuşmayı bilmez
On gitsen bir adım gelmez
Böylesinin avradını