Recep Altunkaynak Şiirleri - Şair Recep ...

ÇOCUĞUYUM BEN
Yüreğim değil kirli ellerim
Uyusam pamuktan değildir yerim
Bu benim bahtım benim kaderim
Islak kaldırımlar çocuğuyum ben

ÇOK KORKTUM ANNE
Soğuk ve sessizdi enkazın altı
Sesime ses yoktu çok korktum anne
Allah diye diye göz yaşı döktüm
Ne açtım ne toktum çok korktum anne

ÇOK KORKUYORUM
Cahille oturup sohbet etmekten
Aynı yolda yürüyüp seyir etmekten
Ömrümü boşuna hibe etmekten
Vallahi dostlarım çok korkuyorum

ÇOKLUK TÜKETTÍ
Dinmiyor içimde dinmiyor öfkem
Yerini bulmuyor asla dilekçem
Görmezden geliyor beni de çevrem
Yokluk değil beni kahıf çökertti

ÇOKTAN UNUTTUM
Sustukça üstüme hayat çullandı
Kurduğum hayaller artık yıllandı
Kalpten sevdiklerim beni kullandı
Hayal kurmayı çoktan unuttum

ÇÖZEMEDİM
Gök yüzüne gözlerimi dayadım
Ne vazgeçtim nede elinden tuttum
İçimde binlerce volkan batladı
Serseri gönlümü hiç çözemedim

DADAŞLAR
Cağ kebabı çevirirler
Kardaşlık nedir bilirler
Dostu için can verirler
Erzurum dadaşları

DALDIM
Ömür geçiyor gizli bir handa
Umutlar firarda yüreğim darda
Kaybettim kendimi aynı zamanda
Dumanım görülmez yandıkça yandım

DARBEYÌ SENDEN ALMIŞIM
Benzimi sararttın kalbimi kırdın
Çözmemi bekleyen nasıl bir sırdın
Yüzüme gülerken sırtımdan vurdun
Kalbime darbeyi senden almışım

DARGINIM YARINLARA
Sormayın ne olur kimdi o giden
Anlatsam anlayan olmaz halimden
Sahte bir rüyaydı yaşadım bitti
Dargınım kırgınım ben yarınlara