Gidemedin mi benden, bana git dedin ama neden sen gitmedin
Rahat bırak uykularımı, çekme bu soğuk gecede,
Üstümde olan sensizlik yorganımı..
Bak unuttum diyorum insanlara hatırlamıyorum,
Yani anlıcağın yine yalan sölüyorum, yine içime atıyorum
Kaç sene yaşadı sensizliği bu yıpranmış kalbim,
Her şeyinle dolup taştı artık harcadığım sözlerim.
Sanma sakın bu sana yazdığım son şiirim,
Belki kendimi bu satırlarda öldüreceğim...
Neden yoksun be kadın, neden bir başkasındasın
Çalarmı yeniden sevda denen sen kapımı,
Yoksa bana bıraktığın yalnızlığım mı uzatır pencereden başını.
Kaç vazgeçiş yaşadım içimde, kaç unutma edası
Ama hiç bir şey dindiremedi seni, içimdeki cehennemi...
Dört duvar oldu tek kadim dostum, varlığına yoksunum,
Yollarımı dizdiğim her yerde neden senin izin var.
Ya da gördüğüm her yazıda...
Gidipte dönemediğim o amansız sokaklarda, etrafımda kuşanan bir fırtına.
Gözümde belki bir damla yaş, yanağımda çizilmiş bir hasret haritası misali.
Kaçmak istedim çok uzaklara, bilmediğim o tutkulu yollara,
Bitmez dediklerimiz, doğru bildiklerimiz, yaşama sevinçlerimiz
Bir aşk olarak mı çıkmalıydı karşımıza,
Neden yediğimiz bir şeye yada ilerlediğimiz bir yola bitmez demiyoruz.
Yediklerimiz ve üstünde yürüdüğümüz yollar mı insanı bu hale getirir?
Kendimizi pişmanlık dediğimiz bir biterin içine atıyoruz,
Ve adına bitmez diyoruz vazgeçilmez unutulmaz olmazsa olmaz...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!