Razıyım Şiiri - Muharrem Abut

RAZIYIM
Gözyaşlarımın yağmura döndüğü bir anda,
Dolaşan biri vardı içimdeki kanda.
Beni zavallı bir garip sanma;
Leyla’sından ayrılan Mecnun’ um, serseriyim ben!

Mecnun o kadar aradı da buldu mu Leyla’yı, bilemem?
Aşkından başına adlı mı belayı, bilemem?
Ferhat Neylesin Şirin’ siz bir dünyayı?
Senden ayrı bir hayat yaşanır mı, bilemem?

Dün gece gökyüzü ağlarken gözlerimde,
Sen vardın dilimden düşen tüm sözlerimde.
Ayrılığın ıstırabı okunuyordu yüzlerimde,
Sen yoksun, ben varım artık, karanlıklara gömülen bu rüyada.

Yaşarken ölmek bu olmasa gerek,
Ayrılık gözlerine dolmasa gerek,
Sensiz bu gönül gülmese gerek,
Sen gül, ben gözyaşlarımla gülmeye razıyım;

Sen gül, ben gözyaşlarımla gülmeye razıyım.
Ayrılıktan inleyen kırık bir gönül sazıyım.
Ben senin alnına yazılan kara bir yazıyım.
Sen yaşa ben yaşarken ölmeye razıyım!