Rasulüme Mektubum Şiiri - Yüsra Nur Yazıcı

Ah Rasulüm ah söze nereden ve nasıl başlayayım. Seni sana nasıl anlatayım.
Sende herşey tam bende eksik.
Yatağın hasırdan, yastığın taştandı. Ama sen yinede sabaha kalkmak şöyle dursun, teheccüdleri bile kaçırmazdın. Belki de hiç uyumazdın.
Ben kuş tüyü yastıklarda yatıyorum,ama ne sabahı 12 de kalkarsam erken kalktım sayıyorum.
Rasulüm yüzünde hasırdan izler var nur yanağın kızarmış,bende de var ama benimki hasırdan değil pudra dan allık dan.
Senin dostların vardı seni doğrulayan sana harfiyen uyan.
Benimde dostlarım var yüzüme gülüp arkamdan vuran
Rasulüm dizlerin kanardı toprak üzerinde namaz kılmaktan. Benimkide kanamıyor ama çok ağrıyor fazla yeyip Zayıflamak için koşmaktan.
Üç gün yemek yemeden oruç tutar karnına taş bağlardın. Bende üç gündür yemiyorum ama benimki diyet yapmaktan.
Gözlerine uyku girmezdi geceleri ibadet etmekten. Benimde gözlerime uyku girmiyor, sevdiğim filmi kaçırmayayım diye gecenin üçüne kadar televizyona bakmaktan.

Savaş yapardın dinin için. Kan revan ortalık ana baba günü. Bende savaş yapıyorum, alışveriş yaparken, görsen ana baba günü
Hele birde düğünlerde görsen beni sanırsın harp meydanına çıkmış cengaver. İnsanlar birbirine geçmiş kimin kim olduğu belli değil.

İlim öğretir din gece gündüz durmadan. Bende öğreniyorum. Ama benimki sana düşman olan yunan ilmi.
Rasulüm çok utanıyorum. Kendimi sana şikayet ediyorum.
Dedim ya sen tam ben eksik.. Ne eksiği hiç yokmuşum sanki yaşamıyorum. Ölmüş kalbim ölmüş ruhum.
Rasulüm seninle dirilmek istiyorum. Dirilt beni dirilt kalbimi.
Söz veriyorum bundan sonra senin gibi yaşayacağım.yaşayamasamda yapmaya çalışacağım.
Söz bugün çıkartacağım bacağımdaki amerikan çobanının kotunu.
Söz bugün namaza da başlayacağım.. Bugün senin için değişeceğim...

Hani 1439 yıl evvel bu gün doğmuş sunya,

Bende bugün sende doğdum..
O zamanki insanlığa açtığın güneşin kalbime doğdu..
01 mart 2010