Rastlaşma Şiiri - Engin Yılmaz 2

Benden veda ile bahseden dirim,
Ölüler mezarlığına hoş geldin
Kendiliğinden olup gelen kimliğim
Ölüler mezarlığına hoş geldin...

Ben ki;
Biatın son çukurunda yoksul mahallelerdeki çocukların oyunlarından beslenen,
Ötemde gizledim berimdeki devrim şuurunu
Yoksa veda mıydı bu?
Hayır!
Aksine zamansız bir yarıştır ölümle,
Dirime selam söyleyerek ölürüm;
Yahut kimliğim kaybolur kimliğimde.

Benden veda ile bahseden dirim,
Ölüler mezarlığına hoş geldin!
Kendiliğinden yitip giden kimliğim,
Ölüler mezarlığına hoş geldin...

Her cümlenin sonunda gizlediğim üç noktanın anısına
-ki diriler pek yaman çıkmışlardır-
Bir kaybolsam dirimle

...

Benden veda ile bahseden dirim,
Yoksul bir diri ile tanışmaya hoş geldin!
-kendin olmak ne güzel-
Kendiliğinden çare yitiren dilim,
Şimdi "ölüdür" yazılır kütüğüme;
Düşerler ismimi bir mezar taşına...

Noktadan öncedir veda,
Zira ağlamak, bir noktadır cümlenin sonunda,
Virgül gülümsetir insanı bazen,
Ünlemlerle bezenir heyecan;
-ki diriler hep ünlem kullanırlar-
Ölülerin yıkanacağı gün nokta konur tarih belirten rakamların arasına...

Benden veda ile bahseden dirim,
Diriler mezarlığına hoş geldin!
Ölü bir kimlikten uzaklaşmışsın belli,
Hangi ölümle uyanırsın,
Yemyeşil bir sabaha?

Elhamdülillah ölürüz
-ki ölümsüz değildir hiç bir diri-

Dirilere nazır ölüm gelir uzaktan,
Hangi diri hazırdır ölüme?
Benden veda ile bahseden dirim,
Geliyorum çoğunluğun içinden;
Geliyorum her bir veda kırıntısından sıyrılarak.
Kayboluşların koynunda bırakma beni;
Ölüm ne güzel ölüm,
Diriler yaşarken…

14 HAZİRAN 2016 SALI
DOĞUBAYAZIT