Râşe Şiiri - Nurettin Önder 2

-//

Kuğunun ölüm dansında çekildi gölün suları
Yaprakları soldu menekşelerin
Ütopyasını kopyaladı toprak kokusunun
Balıkçılar çoktan ç/almıştı
Suyun gölgesinden menevişleri

Sol yanımı kalleş bir fırtına alabora etti
Başımın üst yanında ölüme müptelayım Râşe
İdrakimin tas tamam olduğu
S/oluksuz düş sanıyorum her anı
Işıklar belirginsizleşiyor
Aortuma kadar damar damar yokluğa bileyleniyorum

R â ş e.

Işık kümeleri eriyor irislerimde
Ateş çakmaklarını saklamışlar

N e d e n Râşe..

Darp edip ruhumun bir yanını neden terk ediyor her dost el
Dilimde pelesenk olan her sevgi sözü bu kadar ucuza mı mezatlandı Râşe

Soyutlanıyor gölgemden benden kalan ruh sanığım

Ben ki
zamanın hücrelerini hasada bırakan

Ben ki
içimde çöreklenen her riyayı nefesimle söken
şimdi edip yanımla destursuzum R â ş e..

Ölümün en işveli yanını düşündüm
Derin bir üryandı bel ki
Varlık ya da yokluk
Sessizliği m/imliyorum gevezeliğe
Sonra s/onu düşünüyorum Râşe

Kuğunun ölüm raksında çekildi göğsümden can suları
Müşkülpesent hallerimi giyindim kemiklerime
Çakılın sığ sulara bıraktığı temizliğiydi gözlerimdeki ahenk
Söylemlerimle kekre bir tat bırakıyormuşum saatlerin zembereğine

Ödemli bir hırka saydım yaşadıklarımı

Yeri gelince
Acıttı sol köşemi

Yeri gelince
Em niyetine koşulsuz inandım güzelliğini Râşe..

Diri diri gömdüm gözlerimi
Bir kümbetin dip yerinde sancak sallıyordu zaferine gövdem
Ellerimin manfestosuna son kahır mektupları iniyordu
İnlemelerime aldıran bir tek şiirlerimdi Râşe..

-n u r e t t i n ÖNDER