Ranza Şiiri - Mehmet Hameş

ay tutmuş aynasını gemisine gecenin
yatıyor denizin derininde balıklar
tortulu sahile uzanmış dalgaların tini
sesi yitiyor sirenle martıların

kana özlem duymuş köpekbalıkları
dişlerini tutamıyor oltanın feri
denizi yaşlılığa çağırıyor zaman
istenmeyen yanından çürüyor can

dallardan dökülürken kuş şarkıları
topacı çevirmede direniyor öndeki
ömrü kopyalanıyor ter ve tuzla
çizgi oyunuyla oyalanıyor öteki

yüzde yüz yenilgi değil ki mutsuzluk
suskunluk dillerin sözlüğü mü yoksa
yoksa buruk bakışı mı bir çocuğun
sızıya sarınmış bir dalın tomurcuğunda

gençliği yaşlılığa çağırırken ranza