Bakma güneşin her gün tepemizden baktığına
Karanlıklar doğar yüreğimizde öğle vakitleri
Ay ışıkları çaresiz güneş çaresizken
Gündelik yaşamlara mahkum
Yer sofralarının çocukları
Her yanı yanmış bir tavada iki yumurta
Yine bir gece ellerim ceplerimde
Ayaklarım, doğru eve gitmek niyetinde
Gözlerim taşları saymakta
Niyetim onu hatırlamamakta.
Hatırlamamaya çalışmakta hatırlamaktır oysa
Kıymetli olmak için
Kaybedilmek mi gerek ?
Özlenmek için
Mezar mı gerek ?
Çok değil bir eyvallah yeterdi
Her düşüşümüzde dostlarımızın gülüşü
Ölümden beterdi..!
Anladık ki
Bize ancak biz yeteriz
Bayır aşağı saldım kendimi
Seke seke
İki kedimiz var bizim mescitte
Gül ile Teneke
Her namaz çıkışında
Güller boyun bükmez dersin
Hep güzel,hep asaletli mi kalır?
Güller de solar cancağızım
Gövdeleri daima dimdik olsada.
Peki güllere boyun büktüren de nedir ?
Elbette insan!
Halat saçlı kız
Aklıma düştün bugün
Düşünce patikalarımdan
yuvarladım seni.
Tutamadım, çözemedim,bulamadım seni
Saçlarında bir mücadele
Hiçbir şey yazasım gelmez
Kimi zaman.
Kimi zaman da bir ses duyulur
en derinlerde haykıran.
Kaleme koşar eller
Seni ben ilk hayallerimden tanırım
Uykularıma ninni yaptığım hayallerimden.
Seni ben ilk ruyalarimdan tanırım
Bitmesin diye direndiğim.
Kurtulun artık şu dayatmalarınızdan
Ak olmayanları karartmalarınızdan
Kurtulun artık
başkalarına köle olmuş benliklerinizden
Zor tabi zor
O zaman sadece iki dakikalığına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!